Η καθαριότητα και η τάξη στο χώρο, είναι απαραίτητη για μια υγιή διαβίωση, όχι μόνο σε υλικό επίπεδο, αλλά και σε πνευματικό και συναισθηματικό. Η τάξη στο χώρο που ζούμε, αντικατοπτρίζει την τάξη γενικότερα στη ζωή μας.
Αν παρατηρήσετε τους ανθρώπους, ή και τον εαυτό σας θα δείτε πως, εκείνοι που ζουν σε ένα χώρο που βρίσκεται σε μόνιμη αταξία, η εικόνα της ζωής τους δε διαφέρει και πολύ. Είναι πολύ πιθανόν να βρίσκονται εν τω μέσω πολλών και ποικίλων μπερδεμένων καταστάσεων που τους κρατούν σε μόνιμο στρες και σύγχυση. Δεν είναι εύκολα σε θέση να χαλαρώσουν και να συγκεντρωθούν στους στόχους τους και οι ακατάστατες σκέψεις τους αποπροσανατολίζουν. Αλλάζουν συχνά δουλειές, ή κάνουν δουλειές που απέχουν απ’ αυτό που θέλουν πραγματικά να κάνουν, -αν μπορούν να νιώσουν τι θέλουν στ’ αλήθεια να κάνουν. Οι σχέσεις τους με τους άλλους, είναι επίσης μπερδεμένες, έρχονται συχνά σε ρήξη και τους φταίνε μονίμως οι άλλοι.
Αυτά και πολλά άλλα θα παρατηρήσετε και όλα έχουν να κάνουν με μία έκφραση σύγχυσης, που πηγάζει από την τάση που έχει ο άνθρωπος που ζει σε αταξία, να υποτιμά το περιβάλλον του, να θεωρεί ότι δεν είναι αντάξιό του, να νιώθει πάντα ότι «κάτι άλλο είναι αυτό που του ταιριάζει», με λίγα λόγια: νιώθει πάντα ξένος και διάφορος ως προς το περιβάλλον του (όχι μόνο το χώρο που ζει, το περιβάλλον του γενικότερα), γι’ αυτό δεν έχει απολύτως κανένα ενδιαφέρον να το φροντίσει .
Η καθαριότητα και η τάξη στο χώρο που ζούμε, συνδέεται άμεσα με το ενδιαφέρον και τη φροντίδα που αντιμετωπίζουμε καθετί στη ζωή μας και κατά προέκταση με το ενδιαφέρον για τον εαυτό μας και τον ψυχικό μας κόσμο. Είναι κάτι που προϋποθέτει προσωπική φροντίδα και ενασχόληση. Ο χρόνος που αφιερώνουμε στο χώρο μας, μας βοηθά να τον γνωρίσουμε και να ενωθούμε μαζί του, να νιώσουμε πως είμαστε μέρος του κι εκείνος μέρος δικό μας, καθώς καλλιεργούνται αξίες όπως ο σεβασμός και η αγάπη.
Στην πραγματικότητα είναι ένας κύκλος, όπως καθετί που εντάσσεται στο σύστημα του σύμπαντος. Η αγάπη φέρει το ενδιαφέρον, το ενδιαφέρον φέρει τη φροντίδα, η φροντίδα φέρει την εκτίμηση, η εκτίμηση φέρει την ευγνωμοσύνη, η ευγνωμοσύνη φέρει τη χαρά, η χαρά φέρει την αγάπη…
Όταν κανείς μπει στη ροή αυτού του κύκλου, η τάξη και ευρυθμία αποκαθίστανται φυσικά, και εργασίες όπως η καθαριότητα και η τάξη του χώρου, -που άλλοτε φάνταζαν αγγαρεία-, γίνονται πλέον φυσικές δημιουργικές λειτουργίες. Επειδή ένας κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη είσοδος, ή κάποιο μονοπάτι για να εισέλθει κάποιος σ’ αυτόν. Για κάποιους ανθρώπους είναι εύκολο να προσεγγίσουν τον φυσικό τους κύκλο και τον καθαρό νου, κατευθείαν μέσα από την πνευματικότητα, για κάποιους άλλους η υλική και πρακτική πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο. Έτσι ξεκινώντας από το να φροντίζουμε το χώρο που ζούμε, μπορεί να δούμε σύντομα την αγγαρεία να μετατρέπεται σε δημιουργία, την αδιαφορία σε ενδιαφέρον, την απάθεια σε αγάπη, και τη ζωή μας να μεταμορφώνεται σε όλα τα επίπεδα.
